De geallieerden maakten ook opnames tijdens en na de oorlog. Op grote hoogte voor het overzicht, op lage hoogte voor de details. Meestal in overlappende luchtfotoreeksen.
Een opmerkelijke operatie hierbij is "Casey Jones". Na de oorlog ontmantelen de Amerikanen de zware B17-bombardementsvliegtuigen. Ze voorzien ze van ander geschut: camera’s! Zo brengen ze heel Europa systematisch in kaart. De reden? Tijdens de oorlog ondervonden de Amerikanen dat ze te weinig gedetailleerd kaartmateriaal bezaten om efficiënte beslissingen te nemen.
In Limburg was het de 305de Bomgroep die aan de slag ging. Dat gebeurde vanuit het vliegveld van Brustem. Van juli 1945 tot december 1945 brachten ze West-Europa in beeld, waaronder onze provincie.
Meer info over Operatie "Casey Jones"? Ga terug naar www.onderderadar.be of lees hieronder meer over de operatie Casey Jones.
Dany Schoubrechts van het Historisch Centrum Luchtmachtbasis Brustem vertelt meer over de operatie Casey Jones.
In mei 1945 kreeg de 305de Bomb Group te horen dat haar B-17 "Flying Fortress" bommenwerpers voor een bijzondere opdracht van "photo mapping" zouden worden omgebouwd.
De B-17, een vliegtuig ontworpen in de jaren 1930, gold tijdens de jaren 1942-1944 als één van de zwaarste en best bewapende bommenwerpers die in grote getalen werd ingezet bij de 8ste Amerikaanse Luchtmacht en vanuit Engeland bombardementsvluchten uitvoerde op Duitsland. Omdat de 305de Bomb Group alsook de 306de Bomb Group de langste staat van dienst hadden bij die 8ste Luchtmacht, werden beide groepen weerhouden om na de wapenstilstand van 8 mei 1945 ingezet te worden voor het "Casey Jones Project".
In juni 1945 werden met een grote inspanning nog 48 toestellen omgebouwd waardoor de 305de BG uiteindelijk beschikte over 53 B-17’s waarvan alle defensieve bewapening en geschutkoepels werden verwisseld met sterke fotocamera’s.
De B-17 bood een stabiel platform tijdens minutieus voorbereidde fotovluchten waarbij de vliegtuigen in parallelle vlucht een afstand van 4 mijlen tussen elkaar bewaarden, terwijl de fotocamera’s volop overlappende foto’s "schoten". Wanneer na ontwikkeling al deze foto’s werden samengelegd, boden ze een nieuwe en precieze kaart van IJsland, Groenland, Europa en Noord-Afrika.
De eerste foto-oefenvlucht werd uitgevoerd op 5 juni 1945. Idealiter werd het maximum van 24 B-17’s (foto 1) ingezet per fotomissie om tot het gewenste resultaat van luchtfoto’s van de diverse gebieden te komen. "St.-Trond Airbase" of "A-92", zoals bekend voor de Amerikanen vanaf september 1944, was de thuisbasis voor de 305de Bomb Group van juli 1945 tot december 1945.
Gedurende dat half jaar werden haar B-17’s ingezet om luchtfoto’s van West-Europa te maken. Het opzet was om op basis van deze foto’s de nieuwe landsgrenzen te bepalen maar natuurlijk ook, en misschien wel belangrijker, van de omstandigheden gebruik maken om snel nog even over de grenzen te piepen en bijvoorbeeld gans Duitsland, Polen, de Balkanlanden, enzovoort in kaart te brengen. Er moest maar eens een nieuw conflict uitbreken met een vijand uit het oosten.
In de zomer van 1945, tijdens een "open Air Day" maakten de Amerikanen de vliegbasis toegankelijk voor de Truienaren en andere geïnteresseerden. Het was de ideale gelegenheid voor de bevolking om na 5 jaren van oorlogsgeweld, het "oorlogstuig" dat zij zo vaak hoorden en zagen overvliegen, van nabij te zien.
Er werd de bezoekers veel vrijheid gelaten om alles van dichtbij te bekijken en zij mochten zich zelfs binnen de B-17’s begeven ... "It was realised quite early on that several (more than could be counted) ladies that walked through and over the bomb bay DID NOT wear under garments. What occurred next was a never ending line of helpful GI's, all prepared to stand duty on the ground, in the event of anyone perhaps falling from the walkway, through the open bay and to the concrete beneath. Amazing how dedication, duty and service, kicks in in such situations ... all heads and eyes pointed upwards ...!!!"
Ga terug naar www.onderderadar.be.
